Kto może obawiać się żylaków?
Najczęstszym, zewnętrznym objawem przewlekłej niewydolności żylnej są żylaki kończyn dolnych. Są to zmiany kształtu żył widoczne pod skórą w postaci zgrubień, wybrzuszeń i nieregularnych zakrętów. Mogą im również towarzyszyć przebarwienia, pajączki i plamki podskórne powstałe z powodu zaburzeń drożności naczyń. Zaniepokoić już powinny częste opuchnięcia oraz uczucie ciężkości nóg. Niekiedy pierwszym objawem zakłóceń w prawidłowej pracy naczyń żylnych mogą być skurcze mięśni oraz bóle nóg. Szczególnie ważne jest wczesne rozpoznanie tej choroby i nie dopuszczenie do jej rozwoju, który może prowadzić do groźnych w skutkach zakrzepicy lub zapalenia żył. Niestety ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem, ale w dużym stopniu jest związane z trybem życia i sposobem odżywiania. U osób starszych żylaki powstają wówczas, kiedy to żyły wraz z wiekiem tracą swoja elastyczność. Najczęściej narażone są na nie osoby wykonujące prace związane z długim staniem lub siedzeniem. Coraz częściej problemy z żylakami dotykają pracowników biurowych spędzających wiele godzin przed komputerem. Skłonności do żylaków wynikają z cech genetycznych i wrodzonego upośledzenia ścianek i zastawek żył. Jeśli nasi rodzice lub bliscy krewni mają żylaki, to powinniśmy szczególnie dokładnie obserwować swoje nogi.
Pamiętaj o profilaktyce i wyprzedź chorobę
Aby nie dopuścić do chorób naczyń krwionośnych, które powstają na wskutek przewlekłej niewydolności żylnej lub zapalenia zakrzepowego żył, warto stosować profilaktykę zapobiegawczą przeciwko tym uciążliwym przypadłością. Po zaobserwowaniu pierwszych symptomów, mogących świadczyć o początkach choroby, najlepiej udać się do lekarza specjalisty czyli flebologa, który w jednoznaczny sposób ją zdiagnozuje i określi stopień zmian i sposób leczenia. Jednak najlepsza jest profilaktyka, czyli zapobieganie chorobom zanim jeszcze powstaną i jej powinniśmy poświęcić szczególną uwagę. Do codziennego harmonogramu zajęć, powinniśmy na stałe wprowadzić aktywność fizyczną, która pobudzi cały układ krążenia do intensywniejszej pracy. Najlepiej, jeśli trening jest tak zaplanowany, że zawiera zestaw niezbędnych ćwiczeń usprawniających przepływ krwi w kończynach dolnych. W czasie pracy związanej z pozycją siedzącą lub stojącą, powinniśmy starać się unikać długiego bezruchu. Unikajmy również zakładania nogi na nogę, co znacząco utrudnia przepływ krwi w kończynach dolnych. Nie bez znaczenia jest również rodzaj noszonej odzieży i jeżeli jest ona zbyt obcisła, to pogłębia zastoje żylne i utrudnia odpływ krwi. Dobre są nawet proste ćwiczenia polegające na krążeniu stopami i prostowaniu podudzia, które można wykonywać nawet pod biurkiem. Ważna jest również walka z nadwagą, która szczególnie sprzyja żylakom. Przy obniżonej aktywności fizycznej, u osób otyłych zaniedbania mogą grozić ostrą niewydolnością żylną. Na zapalenie żył częściej chorują kobiety w czasie ciąży, a dzieje się to za sprawą hormonów żeńskich, dlatego też powinny pomyśleć o zdrowiu swoich nóg.
W przypadku początkowego stadium choroby, dobre wyniki daje kuracja ziołowa, zmiany w diecie i wprowadzenie określonej aktywności fizycznej. Rozległe, otwarte i krwawiące już żylaki są bardzo trudne do zlikwidowania i wymagają najczęściej długiego leczenia farmakologicznego lub zabiegu chirurgicznego.
Czego unikać?
– gorących kąpieli
– sauny
– intensywnego opalania się
– palenia tytoniu
– spożywania alkoholu
– soli, ponieważ zatrzymuje wodę w organizmie
– noszenia butów na wysokim obcasie
– noszenia obcisłych spodni oraz skarpet uciskających
– zakładania nogi na nogę
– wielogodzinnego siedzenia
Jakie są sposoby na zdrowe nogi?
– chłodne natryski
– masaże nóg
– moczenie nóg w roztworach np. soli morskiej lub leczniczej
– moczenie nóg w ziołach (kasztanowiec, skrzyp polny, kora wierzby)
– stosowanie maści przeciw obrzękowych i przeciwzapalnych
– walczyć z otyłością
– wprowadzić zmiany w diecie
– wprowadzić aktywność ruchową
– wykonywać ćwiczenia nóg
Najczęściej stosowane pospolite rośliny zielarskie
Kasztanowiec zwyczajny - wskazaniem do stosowania preparatów z zawartością kasztanowca są: żylaki, zapalenie żył, zastoje żylne, zakrzepy, obrzmienie kończyn, hemoroidy oraz wszelkie zaburzenia w ukrwieniu tkanek. Znajdująca się w kwiatach i nasionach kasztanowca escyna, uszczelnia naczynia krwionośne. Wyciąg z kory kasztanowca, zawierający eskulinę, stanowi główny składniki preparatów stosowanych w owrzodzeniu goleni, zapaleniu zakrzepowym żył, żylakach kończyn dolnych, żylakach odbytu, oraz przy uszkodzeniach naczyń krwionośnych.
Skrzyp polny - ziele skrzypu stosowano już w czasach starożytnych, jako skuteczny środek gojący rany. Wzmacnia układ naczyń krwionośnych, zapobiega krwawieniom oraz działa bakteriobójczo. Może być stosowany zewnętrznie do okładów na rany, wrzody, egzemy oraz do kąpieli przy chorobach skórnych. Ziele skrzypu wchodzi w skład wielu mieszanek i preparatów ziołowych.
Kora wierzby - zewnętrznie może być stosowana w formie okładów na rany i wrzody oraz do kąpieli nóg. Działa przeciwreumatycznie, przeciwbólowo oraz ściągająco. Wchodzi również w skład mieszanek ziołowych stosowanych przy schorzeniach reumatycznych (np. Reumosan) oraz bólach reumatycznych i nerwobólach.
Krwawnik pospolity - od dawna stosowany był na krwawiące rany oraz ropiejące wrzody. Stosowany z powodzeniem jako środek o działaniu leczniczym i dietetycznym nie wykazujący działań toksycznych. Stosowany jest również wewnętrznie jako środek przeciwzapalny, rozkurczowy w zaburzeniach trawienia, chorobach wątroby i nieżytach przewodu pokarmowego oraz przy hemoroidach. Zewnętrznie można go zastosować w formie okładów i kąpieli jako wpomagający środek w leczeniu trudno gojących się ran oraz oparzeń. Krwawnik wchodzi na przykład w skład mieszanki ziołowej stosowanej przeciw żylakom (Rektosan).
Nagietek lekarski - działa przeciwzapalnie, bakteriobójczo oraz grzybobójczo. Zewnętrznie stosowany w postaci wyciągów alkoholowych oraz olejowych i używany jest w leczeniu owrzodzeń, uszkodzeń skóry oraz przy kontuzjach.
Arnika górska - stosowana zewnętrznie w formie okładów działa przeciwzapalnie, przeciwzakrzepowo, zmniejszając obrzęk oraz stany zapalne. Ogólnie poprawia krążenie obwodowe, jednocześnie przyśpiesza wchłanianie się krwiaków podskórnych. Stosowana może być w formie okładów przy owrzodzeniach skóry i czyrakach. Nie powinna być używana przy dużych uszkodzeniach skóry, rozległych krwawiących ranach, stanach zapalnych skóry oraz w ciężkich oparzeniach.
Babcine mikstury
Czosnek z miodem - 25 dkg czosnku, obrać z łusek i zgnieść lub zmielić w maszynce do mięsa. Otrzymaną masę wymieszać i wycisnąć z niej sok, który następnie zmieszać z 350 ml płynnego miodu gryczanego lub spadziowego z drzew iglastych. Otrzymaną w ten sposób mieszankę odstawić w ciemne miejsce o temperaturze pokojowej na tydzień. Można przyjmować po łyżce stołowej 3 razy dziennie 40 minut przed jedzeniem.
Ocet jabłkowy - smarować octem jabłkowym, najlepiej własnej produkcji, chorobowo zmienione miejsca 2 razy dziennie.
TrenujZdrowie Ewa Baura
